چارلی گااو (Charlie Gao) در مقاله منتشره در مجله «The National Interest» امریکا می نویسد، در سال های جنگ سرد مجتمع های راکتی ضد تانک «کانکورس» و «میتیس» که در تسلیحات اتحاد شوروی شامل بودند، یکی از بهترین سیستم ها در کلاس خود شمرده میشدند و به مراتب از مجتمع های راکتی ضد تانک امریکایی (Dragon) بهتر بودند. ولی زمانیکه مجتمع های راکتی ضد تانک ((Javelin FGM-148 در تسلیحات پذیرفته شدند، ایالات متحده در این عرصه بر برتری تخنیکی دست یافتند. آنچه که به سیستم های شوروی مربوط میگردد، پس آنها به عملیاتچی ضرورت داشتند که راکت را بعد از شلیک توجیه میکرد و بر آن نظارت مینمود، تا راکت از هدف منحرف نشود. این بنام نشانه گیری نیمه اتومات در خط دید یاد میشود. ولی برای مجتمع راکتی ضد تانک امریکایی ((Javelin عملیاتچی فقط برای آن ضرور است، تا هدف را تعیین و راکت را شلیک کند (اصل شلیک کردی — فراموش کن).
حتی در سیستم های بسیار عصری روسی، مانند «کورنیت» و «میتیس- M»، توجیه نمودن نیمه اتومات قومانده هنگام شلیک باقی مانده است. ولی آیا آنها از این دارای قابلیت کمتر محاربوی گردیده اند؟ و ممکن، آنها، شاید، حتی از این در صورت اجرای برخی وظایف قابلیت محاربوی بیشتر کسب نموده باشند؟
سلاح عمده ضد تانک نیروی پیاده روسیه مجتمع راکتی ضد تانک «کورنیت» می باشد. به تفاوت از اردوهای غربی، جای که مجتمع راکتی ضد تانک برد نسبتاً بیشتر شلیک (تا 5،2 کیلومتر) دارند، «کورنیت» مجتمع راکتی ضد تانک برد زیاد می باشد که فاصله هشت کیلومتر را تشکیل میدهد. جهت منفی این سیستم افزایش وزن است که در «کورنیت» در صورت حالت آمادگی برای محاربه با 7،63 کیلوگرام برابر می باشد. بازهم، «کارنیت» در هرصورت از راکت امریکایی TOW بر سه پایه که وزن محاربوی آن از 100 کیلوگرام تجاوز میکند، بهتر است. «کورنیت»، مانند مجتمع راکتی ضد تانک «کانکورس» که قبل از آن در تسلیحات شامل بود، آن مواد دوکتورین روسیه را منعکس می سازد که در آنها گفته میشود که مجتمع راکتی ضد تانک پیاده باید با وسایط ترانسپورتی متحد ساخته شوند، بگذار اگر این باعث افزایش وزن گردد.
کارنیت در سال 1994 بعد از فروپاشی اتحاد شوروی ساخته شده است. این مجتمع راکتی ضد تانک باید تمام تانک های معاصر، بشمول «لیوپارد-2» و М1 «ابرامس» نابود می ساخت. معلوم است که «کورنیت» زره تانک اسرائیلی «میرکاوا» را نیز تخریب میکند.
به مشخصات دیگر تخنیکی مجتمع راکتی ضد تانک «کورنیت» دوربین هدف گیری حرارتی دید روزانه/ شبانه با بزرگنمایی 12-20 مرتبه یی مربوط می باشد که نسبت به دوربین نشانه گیری (Command Launch Unit) CLU «Javelin» که بزرگنمایی 12 مرتبه یی را تامین میکند، بهتر است.
آپریتوران که از مجتمع راکتی ضد تانک «میلان» (Milan) با هدف گیری توسط لین ها و از «Javelin» شلیک کرده اند که «بر اصل شلیک کردی — فراموش کن» عمل میکند، راجع به اعتماد زیادی شان نسبت به «میلان» در صورت نشانه گیری بر نیروی پیاده متحرک صحبت نموده، به خاطریکه آنها راکت را بر هدف بعد از شلیک توجیه نموده میتوانستند.
طراحی نمودن قسمت های محاربوی حرارتی فشاری و انفجاری برای «کورنیت ها» و «میتیس ها» بیانگر آنند که وزارت دفاع روسیه مانند گذشته به سیستم های نیمه اتومات نشانه گیری نسبت قابلیت بلند انعطاف پذیر بکاربرد محاربوی مجتمع راکتی ضد تانک و آن اطمینان ترجیح میدهد که این مجتمع به آپریتور میدهد.